De 1.000-ste tweet voor @toewie is een feit. Een reden voor een klein feestje in huize @toewie. *loopt naar koelkast en pakt een biertje* *plop*
Het ging als vanzelf. Vorige week vroeg iemand die het getwitter niet begrijpt, wat levert al dat tweeten nou op. Voor mij gewoon de fun van het schrijven van zaken die je zijn opgevallen en denkt, en dan deze als tweet loslaten, in minder dan 140 karakters, op een groepje volgers.
140 tekens is niet veel, maar genoeg om, die dingen te zeggen die je kwijt wilt. Maar ook het reageren op tweets van mede-Twitteraars die je volgt of die jou volgen is soms leuk, soms spannend, soms informatief, soms behulpzaam, soms zorgzaam maar bovenal vind ik de interactie tussen mensen die elkaar waarschijnlijk nog nooit in IRL (In Real Life) hebben ontmoet fascinerend om te zien.
Twitter ontpopt zich ook meer en meer als nieuwskanaal. Een bijzondere ervaring vond ik de twitterstream bij de vermissing van Milly. Niet alle informatie even objectief, maar met de beste bedoelingen en de wil om elkaar te helpen en waar nodig te steunen. Nederland is nog niet zo slecht als ons vaak wordt voorgehouden.
Daarom: bedankt mede-Twitteraars. Zonder jullie was het een zielig feestje geworden.
oqgxu7